رسد ز نم نم گریه صدای آمدنت *** به اشک دیده بخوانم دعای آمدنت
گذشت نیمه شعبان و من عوض نشدم *** چه کار کرده دل من برای آمدنت
چه دیده ها که به راهت سپید شد *** چه گریه دار شده ماجرای آمدنت
تو خواستی که بیایی سری به ما بزنی *** ولی نبود محیا فضای آمدنت
در آن میان که بوی گناه می آید *** نباشد ای پسر نور جای آمدنت
اگر چه شیعه کند پیشه راه تقوی را *** دعا و گریه شود ره گشای آمدنت
سلام ما به شهیدان که با تن بی سر *** چه عاشقانه نشستند پای آمدنت
تقاص سیلی نامرد به کوچه می گیری *** در ابتدای ظهور و ابتدای آمدنت
چه می شود که بگیریم سر به روی دست *** شویم همسفر کربلای آمدنت

    من از دیار    حبیبم    غریب   افتادم                بیا  بیا  گل نرگس برس  به  فریا دم

در این زمانه ی غربت تو تکیه گاه منی               ز لطف و  مرحمت خویش کن تو امدادم

تما م د ا ر و ند ا ر م   تصد ق    سر تو                وجود  خویش   همه  نذر  نام  تو  دا دم

همیشه   ناله  ام  از دو ری شما  بوده               ولی به  یاد   سحر  گاه  وصل  دلشادم

خوشم   اگر   که حقیرم   حقیر خوبانم              بد ین  طر یق  قدم  در  ر ه  تو  بنها دم

بد ین طریق  بود  عاقبت  به  خیری من             که  د ر  میان  قنوت   سحر  کنی  یا دم 

مر ا اگر ز سر خویش وا  کنی  چه  کنم             اسیر  زلف  تو  هستم  ز غیر  آ ز ا دم

آری من از دیار حبیبم غریب افتادم...

روی عکس کلیک فراموش نشه

انشالله دیار حبیب...