من از دیار    حبیبم    غریب   افتادم                بیا  بیا  گل نرگس برس  به  فریا دم

در این زمانه ی غربت تو تکیه گاه منی               ز لطف و  مرحمت خویش کن تو امدادم

تما م د ا ر و ند ا ر م   تصد ق    سر تو                وجود  خویش   همه  نذر  نام  تو  دا دم

همیشه   ناله  ام  از دو ری شما  بوده               ولی به  یاد   سحر  گاه  وصل  دلشادم

خوشم   اگر   که حقیرم   حقیر خوبانم              بد ین  طر یق  قدم  در  ر ه  تو  بنها دم

بد ین طریق  بود  عاقبت  به  خیری من             که  د ر  میان  قنوت   سحر  کنی  یا دم 

مر ا اگر ز سر خویش وا  کنی  چه  کنم             اسیر  زلف  تو  هستم  ز غیر  آ ز ا دم

آری من از دیار حبیبم غریب افتادم...

روی عکس کلیک فراموش نشه

انشالله دیار حبیب...