ای چرب ز مدح تو زبان ها به دهان ها

لکنت زده ی مدحت تو چرب زبان ها

ما رفته ز خود آمده بودیم که ناگاه

جوشید ز شش سمت بروها و بمان ها

افغان خراشیده به نی یافت تراشی

صیقلکده ی بانگ کلیمند شبان ها

لب تشنگی از حرمت و حرمان دو مقام است

یک روز محرم نشوند این رمضان ها

در شهر کسی نیست که چیزی نفروشد

در راسته ی ما همه بازند دکان ها

توضیح بتان نیز همان ستر بتان است

در پرده ی ناموس حجازند اذان ها