واما بادیدن بقیع بعد ان که اه میکشیم وبه ال الله عرض میکنیم حتی نوادگان شما باحرم شدند 

به صاحب عزای امروز  فکر میکنیم

به الطاف خفیه وجلیه ایشان به اشکهای جمالیه وکمالیه ایشان

یادم می افتد از ام البنین که بر سر همین مزار اشکها ریخت:

یادم می افتد از اشکهای فاطمی وزینبی وحسنی وحسینی وعلوی در این مزار بی شمع وچراغ

وبا تمام وجودم لعن میکنم مخربین حر ا م ز ا د ه که مخروب کردند این بهشت بقیع را چون میدانی که دشمن علی واولاد علی نمیشود مگر بچه ز ن ا وحرام .زاده مثلا به عمر نگاه کن فقط یکی از ثوابق درخشانش این است که عمه ومادر او یکیست وامیرالمومنین اورا لعنت کرده ومیفرماید اگر او نبود هیچ کس مرتکب گناهی نمیشد مگر شخص شقی...وخود عمر با ابوبکرگفت :علی میگوید کسی دشمن ما نمیشود مگر حرامزاده و علی راستگوست پس باید کاری کنیم که حرامزادگان زیاد شوند تا دشمنانش زیاد شوندبا دو کار دشمن تراشی میکنیم :یکی حرمت صیغه موقت ودیگری حرمت طواف نساء تا قیامت این دیوار کج خواهد رفت :

روز و شب با هر نفس لعنت کنم بر عایشه

آنکه وصفش میکند قرآن به نام ف اح ش ه

دم به دم لعنت به بوبکر و تمام بکریان

همتی یارب نیفتد لعن بر او از زبان

برعمر لعنت اساس اعتقادات من است

لعن و نفرین بر عمر اوج عبادات من است

نعثل ملعون نیفتد از قلم ای با خرد

لعن بر عثمان ترا تا اوج جنت می برد

 هدیه ای بر حضرت شاه شجاع فیروز کن

بر عمر لعن دمادم هرشب وهر روز کن

علیزاده

وباز دلم صفا پیدا میکند ومینگرم بر مزار عاشقان که هر کس که بگذرد گوید که در مسیر ضریحی بنا کنید 

اما مگر درد دل یکی ودوتاست .... 

اگر رفتی بقیع ودید ی که راهت ندادند غصه نخور چون معلوم نیست کجاها در  ان قبرستان  بقیع خون زهرا ریخته است ان خاکها حرمت دارد

حتی وقت تشییع جنازه بعد از 75 یا 95 روز خون تازه از زیر تابوت میریخت

ببخشید  وسیعلم الذین            ...................................................................................

من أحب لله و أبغض لله و أعطی لله فهو ممن کمل إیمانه  .

امام جعفر صادق (ع) :هر که برای خدا دوست دارد و برای خدا دشمن دارد و برای خدا عطاء کند ، از کسانی است که ایمانش کامل است .

أکمل الناس عقلا أحسنهم خلقا .

امام جعفر صادق (ع) :عاقل ترین مردم خوش خلق ترین آنهاست .

شهادت حضرت صادق که هر چه داریم مرهون اوست زراره های زمان ما امروز پا برهنه به عزای او بر سر زدند

این شصت و پنجمین شب ما تا به کربلاست

امروز اگر که جان بدهد شیعه ای رواست

تقویم چشمها پر اشک است در بقیع

روز عزای صادق اولاد مصطفاست

..........

گنجی خدا نداده به کس تانبرده رنج

آقا نبرده رنج به من داده ای توگنج

هرچند سخت ولی به امید تو طی کنم

ایام مانده را که رسیده به شصت وپنچ

صمد علیزاده

حسن خزّاز گفت: از امام رضا ( علیه السّلام ) شنیدم که فرمود:
بعضى از کسانى که ادّعاى محبّت و دوستى ما را دارند، ضررشان براى شیعیان ما از دجّال بیشتر است.
حسن گفت: عرض کردم اى پسر رسول خدا( صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم ) به چه علّت؟
فرمود: به خاطر دوستی‏شان با دشمنان ما و دشمنی‏شان با دوستان ما.

و هر گاه چنین شود، حقّ و باطل به هم در آمیزد و امر مشتبه گردد و مؤمن از منافق باز شناخته نشود.
( صفات الشیعه ص 8 )

« ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة»

حسین علیه السلام چراغ هدایت و کشتی نجات است

سر جسم تو چون که شد غوغا

کار گودال تو گرفت بالا

نیزه شمشیر و  تیرو دشنه وسنگ

هر که قدر توان خود آنجا

قصد قربت نمود هر کافر

شد مسلمان به کشتنت آقا

ای ضریح شکسته در هجمات

السلام ای مقطع  الاعضا

صمد علیزاده

بگو بهشت که بر ما قلم کشد زهرا

برای خاک حسینیه انتخابم کرد

ودّع الوالد وبصهیل الخیل راح للجیش
دخل فیهم وقلب المیمنه میسره
صرخ العدا اقتلوه فلإن بقی فیکم نفاکم
اتاه الشقی وضربه على رأسٍ کفٌ الإمام علیهِ
سالَ الدمُ على عین الجواد فصار یحسُ بدفءِ حمرةِ الدم
فدار لحدیثُ المؤلم بین الجواد والفارس المحمدی الخلْقِ
حبیبی دمَک على العین ، حبیبی درب الخیم وین !

تا کرب و بلا هست زمین را عشق است

روی عکس کلیک فرما

سال هاست دارم حساب می کنم، چگونه من به اضافه ” تو “، شد من؟!!