چشم بگشا که بسی مست فراوان گردد
یک نفس " هو " بکش این مُرده پُر از جان گردد 

کنج زندانی و ای کاش بدانند همه
به نظرکردنت این گوشه گلستان گردد 

بسته ای سلسله ای از غزل عشق به پات
به تفال زدنی ، زخم نمایان گردد

شاه، در سامره وقتی که تو باشی بی شک
باعثِ رونقِِ بازارِ گدایان گردد

قسمت کعبه نشد عاقبت از دست شما
استلامی کند و باز مسلمان گردد

قطره ی آب وضویت بچکد کافی هست
تا که یک عمر در این حاشیه باران گردد

کاش بالای سرم باشی و یاسین خوانی
تا که جان دادنم آن ثانیه آسان گردد

سید مجتبی ربیع نتاج - 93.2.13