مبـــارک است! خوشا! سیــزده بدر شده ایم
بـــــدون مهــــــدی زهــــــرا ز ره بدر شده ایم
رخ دوازدهــــــم نــــــدیده بـــــدون حضرت ماه
به ضــــــرب و زور و مــــــجازا بهار تر شده ایم
امام عشق سیه پوش و سیـــنه اش پر خون
... و ما به شوق شــــباهت به رنگ زر شده ایم
و مـــــادری کـــــنار دری نشـــسته در سجده
خدا ببخـــــش که اینگونه خیره سـر شده ایم
دوباره حــــال غزل منقــــلب شده بی دوست
دوباره اشــک پیاپی که بــــی سحر شده ایم
بـــــدون مهــــــدی زهــــــرا ز ره بدر شده ایم
رخ دوازدهــــــم نــــــدیده بـــــدون حضرت ماه
به ضــــــرب و زور و مــــــجازا بهار تر شده ایم
امام عشق سیه پوش و سیـــنه اش پر خون
... و ما به شوق شــــباهت به رنگ زر شده ایم
و مـــــادری کـــــنار دری نشـــسته در سجده
خدا ببخـــــش که اینگونه خیره سـر شده ایم
دوباره حــــال غزل منقــــلب شده بی دوست
دوباره اشــک پیاپی که بــــی سحر شده ایم