هر کس حسین گفت که ذاکر نمی شود

به ولایت رسیدن مولا مبارک باد بر دشمنان امیر المومنین لعنت

اسم نبردم واشاره به شخص خاصی هم ندارم

هر کس میدونه که دشمن هست یا نه

هر کی دشمنه خوب لایق لعنه

وهر کس هم نیست که خوشبحالش مبراست

اما کسانی که دشمنی کردند مشخصند

هیچ اختلاف نظری هم در اسناد تاریخی نیست بر ظلم وخباثتشون هم شیعه ذکر کرده هم سنی ...

محله طاها - وحید قاسمی

کوچ سرخ - محسن حافظی

گوهر کمیاب - حسن فطرس

گنبد شکسته - مهدی نظری

فصل شهادت - حسن فطرس

دیار دلتنگی - یوسف رحیمی

خدا خبر دارد - سید رضا مؤید

قلب شکسته - یوسف رحیمی

بیت الولای دل - غلامرضا سازگار

مسافر بهشت - غلامرضا سازگار

  گریه باران - سید حمیدرضا برقعی

مسافر سامرا - عبدالحسین مخلص آبادی

شرح غمت فوق بیان ها - غلامرضا سازگار

همراه با امام زمان (عج) - امیرحسین الفت

جبرئیل می سازد برایت بهترش را - علی اکبر لطیفیان

منبع وبلاگ محمد مرفه {اشعار کامل شاعران}

روایات موجود درمنابع اهل سنت راجع به شهادت حضرت محسن(ع) به دست خلیفه دوم
اولین حدیث:ان عمررفس فاطمه حتی اسقطت بمحسن.میزان الاعتدال ج1 ص 139
عمر با لگد با شکم فاطمه زدو به وسیله ی این لگد محسن سقط شد.

دومین حدیث:ان عمرضرب بطن فاطمه یوم البیعه حتی القت الجنین من بطنها.الوافی بالوفیات ج 6 ص 17
در روزبیعت عمربه شکم فاطمه زدو جنین از شکم فاطمه سقط شد 

سومین حدیث : ان عمر ضرب بطن فاطمه یوم البیعه حتی القت الجنین من بطنها

و کان یصیح عمر احرقوا دارها بمن فیها و ما کان بالدار غیر علی و فاطمه و الحسن والحسین . الملل و النحل ج 1 ص 57 و لسان المیزان:1/268. و ....

ترجمه ی قسمت مشخص شده : در روز بیعت عمر به شکم فاطمه زد و در اثر این ضربه ، جنین از شکم فاطمه سقط شد .

و عمر دائما فریاد می زد : خانه را با هر کسی در آن است اتش بزنید و بسوزانید و در خانه

جز علی ، فاطمه ، حسن و حسین ،کسی دیگر نبود       

:همه میگن بالاتر از سیاهی رنگی نیست ولی بالاتر از سیاهی ما ارغوانی است

دلهـــــــــای پاک اهل ولا موطن علیست 

 ایمان علیست شیعه ز دل مومــن علیست 

بعد از نبی که کشته به زهــــــــر جفا شده 

اول شهید راه علی محــــــــــــسن علیست

................

 شده حک غربت مولا به تاریخ 

مرکب خون زهـــــرا و قلم میخ

صمد علیزاده

خانه های قدیم را دیدی همچنان که درش بزرگتر است
گر که میخی به داخل در خورد این سر از آن سرش بزرگتر است
 
حال بنشین خودت حساب بکن لگد و تازیانه و اینکه
پشت در مادری است که قطعا درب از پیکرش بزرگتر است
 
صحنه ها در ادامه ی این شعر  بسته دستان باز مولا را
توی این خانه غصه هست ولی غصه ی حیدرش بزرگتر است
 
حیدری که به خانه اش دیده هیجده ساله قد کمانش را
بارها گفته با خودش نکند از خودش همسرش بزرگتر است
 
ظرفیت های کودکانش را می شناسد علی به وقت نیاز
یکی از دردهای او اینکه حسن از خواهرش بزرگتر است...

مهدی رحیمی

1.هر وقت در زندگی‌ات گیری پیش آمد و راه بندان شد، بدان خدا کرده است؛ زود برو با او خلوت کن و بگو با من چه کار داشتی که راهم را بستی؟ هر کس گرفتار است، در واقع گرفته ی یار است.

2. زیارتت، نمازت، ذکرت و عبادتت را تا زیارت بعد، نماز بعد، ذ کر ...بعد و عبادت بعد حفظ کن؛ کار بد، حرف بد، دعوا و جدال و… نکن و آن را سالم به بعدی برسان. اگر این کار را بکنی، دائمی می شود؛ دائم در زیارت و نماز و ذکر و عبادت خواهی بود.

3. اگر غلام خانه‌زادی پس از سال ها بر سر سفره صاحب خود نشستن و خوردن، روزی غصه دار شود و بگوید فردا من چه بخورم؟ این توهین به صاحبش است و با این غصه خوردن صاحبش را اذیت می کند. بعد از عمری روزی خدا را خوردن، جا ندارد برای روزی فردایمان غصه دار و نگران باشیم.

4. گذشته که گذشت و نیست، آینده هم که نیامده و نیست.غصه ها مال گذشته و آینده است. حالا که گذشته و آینده نیست، پس چه غصه ای؟ تنها حال موجود است که آن هم نه غصه دارد و نه قصه.

5. موت را که بپذیری، همه ی غم و غصه ها می رود و بی اثر می شود. وقتی با حضرت عزرائیل رفیق شوی، غصه هایت کم می شود. آمادگی موت خوب است، نه زود مردن. بعد از این آمادگی، عمر دنیا بسیار پرارزش خواهد بود. ذکر موت، دنیا را در نظر کوچک می کند و آخرت را بزرگ.
حضرت امیر علیه السلام فرمود: یک ساعت آخرت را به همه ی دنیا نمی دهم. آمادگی باید داشت، نه عجله برای مردن.

6.اگر دقّت کنید، فشار قبر و امثال آن در همین دنیا قابل مشاهده است؛ مثل بداخلاق که خود و دیگران را در فشار می گذارد.

7. تربت، دفع بلا می‌کند و همه ی تب ها و طوفان ها و زلزله ها با یک سر سوزن از آن آرام می شود. مؤمن سرانجام تربت می‌شود.اگر یک مؤمن در شهری بخوابد، خداوند بلا را از آن شهر دور می‌کند.

8. هر وقت غصه دار شدید، برای خودتان و برای همه مؤمنین و مؤمنات از زنده ها و مرده ها و آنهایی که بعدا خواهند آمد، استغفار کنید. غصه‌دار که می‌شوید، گویا بدنتان چین می‌خورد و استغفار که می‌کنید، این چین ها باز می شود.

9. تا می گویم شما آدم خوبی هستید، شما می گویید خوبی از خودتان است و خودتان خوبید. خدا هم همین طور است. تا به خدا می گویید خدایا تو غفّاری، تو ستّاری، تو رحمانی و…خدا می فرماید خودت غفّاری، خودت ستّاری، خودت رحمانی و… . کار محبت همین است.

10. با تکرار کردن کارهای خوب، عادت حاصل می شود. بعد عادت به عبادت منجر می شود. عبادت هم معرفت ایجاد می کند. بعد ملکات فاضله در فرد به وجود می آید و نهایتا به ولایت منجر می شود.

11. خدا عبادت وعده ی بعد را نخواسته است؛ ولی ما روزی سال های بعد را هم می خواهیم، در حالی که معلوم نیست تا یک وعده ی بعد زنده باشیم.

12. لبت را کنترل کن. ولو به تو سخت می گذرد، گله و شکوه نکن و از خدا خوبی بگو. حتّی به دروغ از خدا تعریف کن و این کار را ادامه بده تا کم کم بر تو معلوم شود که به راست خدا خوب خدایی است و آن وقت هم که به خیال خودت به دروغ از خدا تعریف می کردی، فی الواقع راست می گفتی و خدا خوب خدایی بود.

13. ازهر چیز تعریف کردند، بگو مال خداست و کار خداست. نکند خدا را بپوشانی و آنرا به خودت یا به دیگران نسبت بدهی که ظلمی بزرگ تر از این نیست. اگر این نکته را رعایت کنی، از وادی امن سر در می آوری. هر وقت خواستی از کسی یا چیزی تعریف کنی، از ربت تعریف کن. بیا و از این تاریخ تصمیم بگیر حرفی نزنی مگر از او. هر زیبایی و خوبی که دیدی رب و پروردگارت را یاد کن، همانطور که امیرالمؤمنین علیه السلام در دعای دهه ی اول ذیحجه می فرماید: به عدد همه چیزهای عالم لا اله الا الله

14. "دل های مؤمنین که به هم وصل می‌شود، آب کُر است. وقتی به علــی علیه السّلام متّصل شد، به دریا وصل شده است...شخصِ تنها ، آب قلیل است و در تماس با نجاست نجس می شود ، ولی آب کُر نه تنها نجس نمی شود ، بلکه متنجس را هم پاک می کند."

15. هر چه غیر خداست را از دل بیرون کن. در "الا"، تشدید را محکم ادا کن، تا اگر چیزی باقی مانده، از ریشه کنده شود و وجودت پاک شود. آن گاه "الله"را بگو همه ی دلت را تصرف کند

ادله شهادت پیامبر اکرم (ص)