گفت اهل بکا برای حسین با دیدن همه چیز گریه میکند
گفتش: چرا به 10 انگشتان دستان هم
که نگاه می کنم یاد کربلاء می افتم !
خیلی گفت یکبار هم این چنین گفت
گفت: ...
نتیجه جستجو برای «کرب|بلاء»: 10 مورد در 10 آیه یافت شد.
...
که نگاه می کنم یاد کربلاء می افتم !
خیلی گفت یکبار هم این چنین گفت
گفت: ...
نتیجه جستجو برای «کرب|بلاء»: 10 مورد در 10 آیه یافت شد.
...
جزئیات جستجو
بَلَاءٌ کَرْبٍ بَلَاءً الْکَرْبِ الْبَلَاءُ ترجمه
(1) إِنَّ هَ?ذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِینُ ?الصافات: 106?
به راستى که این همان آزمایش آشکار بود (37: 106)
(2) وَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ ?الصافات: 76?
و او و کسانش را از آن محنت بزرگ رهانیدیم (37: 76)
(3) وَآتَیْنَاهُم مِّنَ الْآیَاتِ مَا فِیهِ بَلَاءٌ مُّبِینٌ ?الدخان: 33?
و آنها را از آیات و معجزات چیزى عطا کردیم که در آن امتحانى آشکار بود (44: 33)
(4) وَنَجَّیْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ ?الصافات: 115?
و آن دو و قومشان را از محنتى بزرگ نجات دادیم (37: 115)
(5) قُلِ اللَّهُ یُنَجِّیکُم مِّنْهَا وَمِن کُلِّ کَرْبٍ ثُمَّ أَنتُمْ تُشْرِکُونَ ?الأنعام: 64?
بگو: خداست که شما را از آن مهلکه و هر بلایى نجات مى‌دهد، آن‌گاه شما شرک مى‌ورزید (6: 64)
(6) وَنُوحًا إِذْ نَادَى? مِن قَبْلُ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ ?الأنبیاء: 76?
و نوح را یاد کن آن‌گاه که پیش از این ندا کرد و ما او را اجابت کردیم و وى را با خانواده‌اش از آن بلاى بزرگ نجات دادیم (21: 76)
(7) وَإِذْ نَجَّیْنَاکُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذَابِ یُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَکُمْ وَیَسْتَحْیُونَ نِسَاءَکُمْ وَفِی ذَ?لِکُم بَلَاءٌ مِّن رَّبِّکُمْ عَظِیمٌ ?البقرة: 49?
و [یاد کنید] آن گاه که شما را از فرعونیان نجات دادیم، که شما را به سختى آزار مى‌دادند، پسرانتان را سر مى‌بریدند و زنانتان را زنده مى‌گذاشتند و در آن [مصایب] آزمونى بزرگ از سوى پروردگارتان بود (2: 49)
(8) وَإِذْ أَنجَیْنَاکُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذَابِ یُقَتِّلُونَ أَبْنَاءَکُمْ وَیَسْتَحْیُونَ نِسَاءَکُمْ وَفِی ذَ?لِکُم بَلَاءٌ مِّن رَّبِّکُمْ عَظِیمٌ ?الأعراف: 141?
و [فراموش نکنید] هنگامى را که شما را از فرعونیان نجات دادیم. آنان شما را عذاب سختى مى‌کردند، پسرانتان را مى‌کشتند و زنانتان را زنده مى‌گذاشتند، و در این [گرفتارى‌ها] از پروردگارتان امتحان بزرگى بود (7: 141)
(9) فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَیکِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَمَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَلَ?کِنَّ اللَّهَ رَمَى? وَلِیُبْلِیَ الْمُؤْمِنِینَ مِنْهُ بَلَاءً حَسَنًا إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ?الأنفال: 17?
این شما نبودید که آنها را کشتید بلکه خداوند آنها را کشت، و وقتى [ریگ‌ها را] انداختى این تو نبودى که انداختى بلکه خدا بود که انداخت، تا مؤمنان را بدین وسیله به امتحان خوبى از جانب خود بیازماید. همانا خداوند شنواى داناست (8: 17)
(10) وَإِذْ قَالَ مُوسَى? لِقَوْمِهِ اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ أَنجَاکُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذَابِ وَیُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَکُمْ وَیَسْتَحْیُونَ نِسَاءَکُمْ وَفِی ذَ?لِکُم بَلَاءٌ مِّن رَّبِّکُمْ عَظِیمٌ ?ابراهیم: 6?
و آن‌گاه که موسى به قوم خود گفت: نعمت خدا را که بر شما ارزانى داشت به یاد آورید، آن‌گاه که شما را از فرعونیان نجات داد که بر شما عذاب سخت روا مى‌داشتند و پسرانتان را سر مى‌بریدند و زنانتان را زنده مى‌گذاشتند، و در این [براى شما] از جانب پروردگارتان آز (14: 6)
بَلَاءٌ کَرْبٍ بَلَاءً الْکَرْبِ الْبَلَاءُ ترجمه
(1) إِنَّ هَ?ذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِینُ ?الصافات: 106?
به راستى که این همان آزمایش آشکار بود (37: 106)
(2) وَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ ?الصافات: 76?
و او و کسانش را از آن محنت بزرگ رهانیدیم (37: 76)
(3) وَآتَیْنَاهُم مِّنَ الْآیَاتِ مَا فِیهِ بَلَاءٌ مُّبِینٌ ?الدخان: 33?
و آنها را از آیات و معجزات چیزى عطا کردیم که در آن امتحانى آشکار بود (44: 33)
(4) وَنَجَّیْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ ?الصافات: 115?
و آن دو و قومشان را از محنتى بزرگ نجات دادیم (37: 115)
(5) قُلِ اللَّهُ یُنَجِّیکُم مِّنْهَا وَمِن کُلِّ کَرْبٍ ثُمَّ أَنتُمْ تُشْرِکُونَ ?الأنعام: 64?
بگو: خداست که شما را از آن مهلکه و هر بلایى نجات مى‌دهد، آن‌گاه شما شرک مى‌ورزید (6: 64)
(6) وَنُوحًا إِذْ نَادَى? مِن قَبْلُ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ ?الأنبیاء: 76?
و نوح را یاد کن آن‌گاه که پیش از این ندا کرد و ما او را اجابت کردیم و وى را با خانواده‌اش از آن بلاى بزرگ نجات دادیم (21: 76)
(7) وَإِذْ نَجَّیْنَاکُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذَابِ یُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَکُمْ وَیَسْتَحْیُونَ نِسَاءَکُمْ وَفِی ذَ?لِکُم بَلَاءٌ مِّن رَّبِّکُمْ عَظِیمٌ ?البقرة: 49?
و [یاد کنید] آن گاه که شما را از فرعونیان نجات دادیم، که شما را به سختى آزار مى‌دادند، پسرانتان را سر مى‌بریدند و زنانتان را زنده مى‌گذاشتند و در آن [مصایب] آزمونى بزرگ از سوى پروردگارتان بود (2: 49)
(8) وَإِذْ أَنجَیْنَاکُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذَابِ یُقَتِّلُونَ أَبْنَاءَکُمْ وَیَسْتَحْیُونَ نِسَاءَکُمْ وَفِی ذَ?لِکُم بَلَاءٌ مِّن رَّبِّکُمْ عَظِیمٌ ?الأعراف: 141?
و [فراموش نکنید] هنگامى را که شما را از فرعونیان نجات دادیم. آنان شما را عذاب سختى مى‌کردند، پسرانتان را مى‌کشتند و زنانتان را زنده مى‌گذاشتند، و در این [گرفتارى‌ها] از پروردگارتان امتحان بزرگى بود (7: 141)
(9) فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَیکِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَمَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَلَ?کِنَّ اللَّهَ رَمَى? وَلِیُبْلِیَ الْمُؤْمِنِینَ مِنْهُ بَلَاءً حَسَنًا إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ?الأنفال: 17?
این شما نبودید که آنها را کشتید بلکه خداوند آنها را کشت، و وقتى [ریگ‌ها را] انداختى این تو نبودى که انداختى بلکه خدا بود که انداخت، تا مؤمنان را بدین وسیله به امتحان خوبى از جانب خود بیازماید. همانا خداوند شنواى داناست (8: 17)
(10) وَإِذْ قَالَ مُوسَى? لِقَوْمِهِ اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ أَنجَاکُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذَابِ وَیُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَکُمْ وَیَسْتَحْیُونَ نِسَاءَکُمْ وَفِی ذَ?لِکُم بَلَاءٌ مِّن رَّبِّکُمْ عَظِیمٌ ?ابراهیم: 6?
و آن‌گاه که موسى به قوم خود گفت: نعمت خدا را که بر شما ارزانى داشت به یاد آورید، آن‌گاه که شما را از فرعونیان نجات داد که بر شما عذاب سخت روا مى‌داشتند و پسرانتان را سر مى‌بریدند و زنانتان را زنده مى‌گذاشتند، و در این [براى شما] از جانب پروردگارتان آز (14: 6)
پیشنهاد من به شما خواننده عزیز:
صفحات شخصی علی دلیلی / تکرارها فی القران
